Web Analytics
eXec.plMAGAZYN UŻYTKOWNIKÓW KOMPUTERÓW AMIGA

Dodano: 2006-03-06, Autor: Szymon Tomzik, Rafał Chyła, Konrad Bielski, Kategoria: AmigaOS, Liczba wyświetleń: 5532

A A A

Czwarta aktualizacja systemu AmigaOS 4.0

Trzeci update AmigaOS 4.0 Pre-release (czytaj więcej), z czerwca 2005 roku, wydawał się być już ostatnim przed wypuszczeniem finalnej wersji systemu, tak się jednak nie stało. 8-go lutego 2006 roku kolejne uaktualnienie trafiło do użytkowników komputerów Amiga One. Tradycyjnie już postanowiliśmy bliżej przyjrzeć się nowościom jakie ono przyniosło.

Emulacja procesorów Motorola 680x0

petunia

Najważniejszym elementem tego uaktualnienia wydaje się być, zapowiadany pierwotnie na wersję finalną systemu, emulator Petunia wykorzystujący technologię JIT (czytaj więcej). Rodzina procesorów Motorola 680x0 związana jest z Amigą od początku istnienia tego komputera. Opisywany AmigaOS 4.0 jest pierwszą wersją systemu operacyjnego Amigi, która do działania potrzebuje procesora PowerPC. Nie oznacza to bynajmniej, że możemy zapomnieć o procesorach 680x0. Ze względu na kompatybilność z oprogramowaniem tworzonym dla poprzednich wersji najnowszy AmigaOS wprowadza mechanizmy emulacji tego procesora. AmigaOS 4.0 od czwartej aktualizacji wyposażony jest w dwa niezależne emulatory procesorów 68k. System "przedstawia" emulowany procesor jako 68020 z koprocesorem matematycznym 68881, lecz tak naprawdę zapewnia kompatybilność z kodem tworzonym aż do procesorów 68040 i 68060 włącznie. Pierwszy "interpretowany" emulator "zaszyty" jest w kernelu systemu (emulator.resource), jego zaletą jest krótki czas reakcji, pozwalający obsługiwać krytyczne elementy, np. przerwania. Drugi emulator (petunia.library) wykorzystuje techniki dynamicznej rekompilacji kodu (tzw. just-in-time lub po prostu JIT) znane chociażby z wirtualnych maszyn JAVA. Zaletą tłumaczenia "w locie" kodu jednego procesora na drugi jest duża prędkość działania pozwalająca emulować "starszy" procesor z wydajnością, która nie była dostępna dla układów fizycznie montowanych w poprzednich modelach komputerów Amiga. Wadą takiego rozwiązania jest spore zapotrzebowanie na pamięć, dlatego też system AmigaOS 4.0 pozostawia użytkownikowi wybór odpowiedniej metody emulacji. Domyślnie wszystkie programy tworzone dla AmigaOS co najwyżej 3.9 uruchamiane są z wykorzystaniem Petunii. Jeśli jednak od szybkości emulacji ważniejsze jest niskie zapotrzebowanie na pamięć to emulator Petunia może być całkowicie wyłączony. W tym celu wystarczy "wykomentować" linię:

MODULE System:Kickstart/petunia.library.kmod

z pliku Kicklayout, który dla przypomnienia służy do wczytania modułów Kickstartu z twardego dysku do pamięci komputera w pierwszej fazie uruchamiania systemu operacyjnego Amigi. Od czwartej aktualizacji Kicklayout oferuje cztery zestawy konfiguracyjne, z których można zabootować AmigaOS:

  • Default
  • Default Debug
  • Default No JIT
  • Debug No JIT

Większość oprogramowania 68k działała bardzo dobrze i szybko już na standardowym emulatorze interpretowanym. Przyrost prędkości jaki daje Petunia i JIT jest najbardziej widocznym tam, gdzie mamy do czynienia z obliczeniami mocno obciążającymi procesor lub z wieloma drobnymi obliczeniami w krótkim czasie, które występują np. w oprogramowaniu rozrywkowym.


TVPaint, załadowanie testowego obrazka - 2560x1920, w sekundach


Testy dla 750 GX 800 MHz, w sekundach, Cinema4D, scenka Delphine


LightWave, scenka Truck

Gra Exodus The Last War nareszcie zaczęła działać pod OS4 i to w tak szybkim tempie, że śmiało mogłaby uchodzić za najbardziej dynamicznego RTSa wszech czasów. Niezłego "kopa" dostała także gra Foundation, nie działa ona co prawda tak szybko jak Exodus, niemniej wreszcie można komfortowo używać wysokiej rozdzielczości przy włączonym cieniowaniu "Gouraud Shading". Bardzo dobrze i stabilnie działa ImageFX 4.5, dobra jest prędkość PerfectPainta, natomiast dalej wolno działa FxPaint, który zresztą również pod emulacją WOSa nie grzeszy szybkością (oczywiście i tak nie ma żadnego porównania do starych procesorów 68k). Bardzo szybki za to jest ArtEffect i Photogenics. Poza prędkością na pewno dużym plusem Petunii jest jej kompatybilność ze starym softem. Ciężko natrafić na program, który działa na standardowym emulatorze, a nie chciałby zadziałać z Petunią. Działa popularny komunikator AmiGG - jego test znajdziecie w dziale Benchmarki. Jednak w nowych, systemowych preferencjach o nazwie Compatibility kilka aplikacji jest standardowo wyłączonych m.in. jedna z wersji procesorowych biblioteki javascript.library z przeglądarki IBrowse (błąd w petunia.library, poprawiony w obecnej wersji beta - przyp. [kb]).

Do konfiguracji emulatora służy tzw. "czarna lista", która we współpracy z biblioteką dos.library "mówi" Petunii, których programów nie powinna przetwarzać. Wspomniana wyżej lista to w rzeczywistości plik tekstowy o nazwie applications.dos, który znajdziemy w katalogu Devs, aby nie zmuszać użytkownika do ręcznej edycji pliku z poziomu edytora tekstu do systemu został dodany edytor preferencji o wdzięcznej nazwie Compatibility. Zasada działania edytora opiera się o systemowe mechanizmy drag&drop, czyli krótko mówiąc przeciągamy ikonę z programem lub inny plik i upuszczamy na okno edytora. Należy przy tym pamiętać, że są programy, które składają się z pliku wykonywalnego, współdzielonych bibliotek, a także z różnych modułów lub pluginów. Każdy taki element można oddzielnie skonfigurować. Istnieje również możliwość ponownego załączenia emulacji JIT bez fizycznego wyrzucenia programu z listy. Opcja ta przydatna jest w szczególności podczas testowania nowych wersji emulatora. Compatibility służy także jako okno informacyjne dla programów umieszczonych na liście applications.dos z zupełnie innych powodów. Biblioteka dos.library w systemie AmigaOS 4.0 posiada spore możliwości w zakresie śledzenia zasobów systemu i informowania użytkownika o nietypowym zachowaniu (z reguły starszego) oprogramowania.

Za pomocą applications.dos możemy przekazać systemowi, czy chcemy być za każdym razem informowani o zaistniałym fakcie czy też akceptujemy takie zachowanie i nie chcemy, aby system nam o tym wspominał.

Nowe Picasso96

Aby zdefiniować podstawowe tryby graficzne nie trzeba już korzystać z niewygodnego edytora Picasso96Mode (prawdopodobnie zniknie ono całkowicie w finalnej wersji systemu). Można tego dokonać w ToolTypach ikonki sterownika, wpisując odpowiednie wartości z instrukcji monitora:

  • VSYNCMIN - minimalne odchylanie pionowe
  • VSYNCMAX - maksymalne odchylanie pionowe
  • HSYNCMIN - minimalne odchylanie poziome
  • HSYNCMAX - maksymalne odchylanie poziome
  • MODE - tryb graficzny, składnia jest następująca:
width x height[x depth-list]@frequency[-hsync][-vsync] 
Przykłady
MODE=640x480@85 dodaje tryb 640x480 85 Hz we wszystkich głębiach kolorów
MODE=1024x768@100i dodaje tryb 1024x768 100 Hz z interlacem we wszystkich głębiach kolorów
MODE=800x600x8@75 dodaje tryb 800x600 75 Hz, ale tylko dla ekranów 8 bitowych
MODE=800x600x8,16@75 dodaje tryb 800x600 75 Hz dla ekranów 8 i 16 bitowych

Oczywiście niestandardowe tryby możemy nadal definiować i testować z naszym monitorem w Picasso96Mode, podając w ToolTypach ścieżkę dostępu do tych ustawień:

SETTINGSFILE=SYS:Devs/Picasso96Settings

Programem P96Speed przeprowadziliśmy test szybkości operacji graficznych na komputerze micro Amiga One z kartą Radeon 7000. Wyniki dostępne są w dziale Benchmarki. Grafika przyspieszyła, a największym zaskoczeniem jest pozycja ScreenToFront(), która poprzednio zanotowała gorszy wynik od Amigi 1200, a teraz jest ponad 80-krotnie szybsza! Ma to zapewne związek z nową wersją Intuition, którą opisujemy niżej.

Nowe sterowniki 3D

Po czwartej aktualizacji akceleracja 3D dostępna jest dla kart Voodoo 3/4/5 oraz ATI Radeon, modele 7000, 7200, 7500, 9000, 9200 i 9250. Poprawiono błędy w bibliotece minigl.library, dzięki czemu poprawnie na kartach Radeon działa już gra Heretic II. Spore przyspieszenie zauważyliśmy w niepublicznej wersji emulatora Playstation - FPSE, korzystającej z akceleracji 3D.



Quake 1 - timedemo demo1, Heretic II - timerefresh, maksymalne detale, początek poziomu treningowego, Quake 2 - timerefresh, początek pierwszego poziomu

Nowa wersja Intuition

Za tę część systemu odpowiedzialny jest Massimo Tantignone i trzeba przyznać, że wywiązuje się ze swojego zadania znakomicie. Od poprzedniej aktualizacji wzbogacił wszystkie klasy ReAction o nowe możliwości, dzięki czemu mogą one m.in. pracować w nowym "niemigotliwym" trybie odświeżania (opcja "redraw without clear" w preferencjach GUI). Działa to bardzo ładnie, chyba nawet lepiej niż w MUI. Nareszcie więc można ślicznie skalować okienka wraz z zawartością. Jednak najwięcej zmian poczyniono w bibliotece intuition.library.

Przesuwanie ekranów: Od teraz każdy ekran może być przesuwany w dowolnym kierunku i można to robić w dowolnym momencie - niezależnie, czy jest z samego tyłu, w środku, czy na przedzie. Ekran można chwycić oczywiście za górną belkę, ale nie tylko - wciskając ustalony w preferencjach klawisz można go chwycić w dowolnym miejscu. Po puszczeniu klawiszy ekran nie wraca do punktu wyjścia - możemy więc operować ekranami tak samo jak okienkami. Dodatkowo można, w nowej wersji commodity FKey (piszemy o niej niżej) pokusić się o podpięcie pod środkowy klawisz myszki opcji "przeniesienie ekranu na wierzch". Przesuwanie ekranów może się odbywać według dwóch definiowalnych przez użytkownika sposobów: normalnego i alternatywnego, przy czym ten drugi wywoływany jest osobną, definiowalną kombinacją klawiszy. Dla każdego ze sposobów określamy tzw. ograniczenia poza które ekran nie będzie mógł wychodzić. Dla przypomnienia w poprzednich wersjach AmigaOS przesuwanie było ograniczone z góry i z boków. Możliwe było wysunięcie ekranu jedynie poza dolną krawędź. Obecnie możemy sami ustalić ograniczenia, np. ekran będzie przesuwany tylko poza lewą krawędź ekranu lub poza wszystkie krawędzie. Przykładowo można to ustawić tak, że standardowo poruszamy ekranami jak okienkami - na wszystkie strony, a wciskając kombinację Amiga+A (nowa kombinacja w AmigaOS) lub przytrzymując (działanie chwilowe) shift/środkowy klawisz myszki blokujemy lewą stronę i górę (pozwala to w razie potrzeby na wygodne wyrównanie danego ekranu).

Przerzucanie ikon pomiędzy ekranami Opcja bardzo przydatna dla wszystkich operujących plikami na ekranie Workbencha, a pracujących (np. pod edytorem tekstu lub programem graficznym) na drugim ekranie. Ikonki można już bowiem wrzucać techniką Drag&Drop nie tylko do okien otwartych na ekranie Workbencha, ale także do okien otwartych na innych ekranach. Wskaźnik myszki zmienia w czasie tej operacji swój wygląd - na strzałkę skierowaną do dołu (gdy możliwe jest przerzucenie ikony) lub na X (gdy nie jest to możliwe).

Nie blokujące systemu górne menu. Spróbujcie pod AmigaOS 3.x uruchomić zegar z sekundnikiem i otworzyć górne menu - zegar staje, a po zwolnieniu klawisza rusza, przesunięty o kilka sekund. Od czwartej aktualizacji w AmigaOS 4.0 już tak nie jest - w preferencjach GUI/Menu dostępna jest opcja "Nie blokuj". Dzięki tej opcji w końcu możemy pokazać Wam na obrazkach wygląd górnego menu (przykładowe konfiguracje z tematu AmiXP i YellowBabel). Nowe intuition posiada jeszcze kilka innych ciekawych możliwości, które mogą być wykorzystane przez programistę piszącego nowe oprogramowanie. O jednej z nich, tzw. toolbox windows wspominamy niżej opisując możliwości nowej wersji KeyShow.

AmigaInput


Joypad dla gier pod emulatorem PSXa,
zwykły joystick niezastąpiony
w Sensible World of Soccer
i joystick analogowy wymarzony
dla każdego fana Freespace.

Ogólna idea i zasada Gaming-API dla AmigaOS została przedstawiona przez Steffena Haeusera w 3. numerze Club Amiga Magazine (polskie tłumaczenie znajdziecie na PPA). Z czwartą aktualizacją użytkownicy otrzymali więc biblioteki AmigaInput.library i lowlevel.library, zestaw sterowników do różnego rodzaju urządzeń oraz nową wersję preferencji AmigaInput. Dostarczone sterowniki udostępniają trzy możliwości podpięcia manipulatora: poprzez złącze USB, gniazdo GamePort płyty głównej lub gniazdo z karty dźwiękowej SBLive. Sterownik dla USB jest uniwersalny, działa z nim wiele urządzeń - joypady, joysticki, a także inne manipulatory dostępne na rynku, zgodne z klasą HID (Human Input Devices - urządzenia do wprowadzania danych przez człowieka) wchodzącą w skład stosu USB. Z kolei sterowniki dla gniazda "GamePort" i karty SBLive obsługują joysticki analogowe (różnych firm) oraz joypady firmy Hornet. Listę przetestowanych urządzeń znajdziecie w dziale sprzętowym. Podpinamy więc urządzenie do komputera, uruchamiamy preferencje AmigaInput i kalibrujemy manipulator. Po zapisaniu ustawień możemy z niego korzystać we wszystkich aplikacjach odwołujących się do nowego API.

Wiele starych gier odwołuje się jednak do biblioteki lowlevel.library. Odwołania te przechwytuje jej nowa wersja i kieruje do AmigaInput. W zakładce Lowlevel przypisujemy nasze urządzenia do któregoś z portów starej Amigi:

  • 0 - port myszy
  • 1 - port joysticka
  • 2 i 3 - adaptery

Przypisujemy je jako myszkę (AmigaInput posiada także sterowniki dla myszki i klawiatury), joypad lub joystick, a następnie konfigurujemy. Dzięki temu np. joypad USB może być widziany w grze Wipeout2097 jako joypad z Amigi CD32.

AmiSSL v3

SSL to protokół działający w warstwie TCP, zapewniający poufność i integralność transmisji danych oraz ich uwierzytelnienie. Aktualnie za standard w internecie uważany jest SSL 3 i ta właśnie wersja weszła po czwartej aktualizacji w skład systemu AmigaOS. AmiSSL v3 to następujące komponenty: biblioteki (główna - amisslmaster.library i amissl_v097g.library), certyfikaty standardu X.509 i narzędzie OpenSSL. Z dobrodziejstw trzeciej wersji AmiSSL stworzonej na potrzeby AmigaOS 4.0 korzystają już: Epistula, RDesktop i IBrowse 2.4 (ten ostatni nie jest jeszcze ogólnie dostępny). Autorzy AmiSSL, a jednocześnie deweloperzy systemu Amigi, Andrija Antonijevic i Stefan Burstroem zachęcają programistów do wykorzystania nowego SSL poprzez wydanie pakietu SDK z plikami deweloperskimi i przykładami użycia. Stare programy wymagają zainstalowania poprzednich wersji AmiSSL - można je pobrać stąd.

Polska lokalizacja

Przygotowuje ją polska sekcja ATO, której administratorem jest Mariusz Danilewicz. Z 4-tą aktualizacją po raz pierwszy została dołączona do systemu, a jak się prezentuje widać na obrazku obok. Niestety brakuje lokalizacji wszystkich preferencji systemowych. Mariusz tłumaczy to ciągłymi zmianami tej części systemu przez deweloperów.

Pozostałe nowości

Preferencje Workbench - tutaj jedna mała zmiana dotycząca górnej belki. Dotychczas mieliśmy wybór między belką widoczną, a schowaną. Teraz doszła jeszcze jedna możliwość - automatic. Polega to na tym, że belka WB jest widoczna tylko w momencie kiedy na nią najedziemy myszą. Dla wszystkich tradycjonalistów, którzy nie używają menu kontekstowych, informacja - brak widocznej belki Workbencha oczywiście w żaden sposób nie wpływa na działanie górnego menu.

UBoot - jak wiadomo po włączeniu Amigi One lub micro Amigi One wita nas U-BOOT, utrzymany w surowej czarno-białej kolorystyce. Z pewnością ten widok nie kojarzy się z Amigą. Programiści związani z OS4 postanowili temu zaradzić i od teraz można za pomocą systemowych preferencji kolorować U-BOOTa. Dostępnych jest 16 kolorów liter i 8 kolorów tła. Możemy więc dla przykładu wybrać kolorystykę do jakiej przyzwyczaił nas ekran powitalny znany z ROMów 2.x i 3.x, czyli żółte litery na fioletowym tle, jak i wiele innych wariantów. Pozostając przy temacie UBoota warto wspomnieć, iż w systemie pojawiło się narzędzie o nazwie BIOSUpdater, które pozwala na jego aktualizację, a takzę na zapisanie kopii zapasowej na twardy dysk (UBoot zajmuje około 220 kB).



Mysz i klawiatura

Nowa wersja commodity FKey i udoskonalony sposób regulacji prędkości myszki w preferencjach Input. Kolejnym ważnym elementem jest nowe input.device. Dotąd obsługa myszy kulała, nie uwzględniała obowiązujących od dobrych kilku lat standardów. Środkowy klawisz był wykorzystywany tylko przez nieliczne aplikacje (nie można było z niego skorzystać w systemie), a rolka działała tylko w myszkach podłączonych przez USB. Wielu użytkowników nadrabiało to programem FreeWheel napisanym dla AmigaOS 3. Od teraz FreeWheel nie jest już potrzebny, gdyż rolki w myszkach USB i PS/2 działają wzorowo. Można przewijać okienka Workbencha, okienka systemowych aplikacji, requestery ASL. Wiele systemowych klas oraz klasy z nowej wersji MUI korzystają już ze zmian wprowadzonych w systemie przez Hyperion. Zmiany w input.device pozwalają także programistom wykorzystywać tzw. "klawiatury multimedialne", wyposażone w dodatkowe, niestandardowe klawisze. Ponadto rozbudowano commodity FKey, dzięki czemu możemy podpinać pod klawisze myszy wiele operacji, takich jak: przenoszenie okien, bądź ekranów pod spód lub na wierzch, maksymalizacja okna, powiększenie/zmniejszenie wymiarów okna, zamknięcie okna, wprowadzenie tekstu, wykonanie skryptu ARexx'a, uruchomienie programu i kilka innych drobiazgów. Ostatnim elementem ułatwiającym pracę z gryzoniem są nowe preferencje Input, gdzie dotychczasowe trzy ikonki symbolizujące myszkę wolną, średnią i szybką zostały zastąpione przez suwak, co pozwala bardziej precyzyjnie ustawić prędkość myszy. W systemie dostępnych jest kilka nowych skrótów klawiszowych, o dwóch wspomnieliśmy już przy opisie Intuition, a pełną ich listę znajdziecie w naszym Kuferku.

Po raz pierwszy w przeszło dwudziestoletniej historii AmigaOS możemy obsługiwać system w całości (włącznie z wydawaniem komend shella) bez użycia klawiatury. Narzędziem, które to umożliwia jest dobrze wszystkim znany KeyShow. Po czwartym uaktualnieniu zmienił on całkowicie swoją filozofię działania przekształcając się z programu testującego w pełni funkcjonalną wirtualną klawiaturę. Tak więc od teraz KeyShow nie reaguje na wciskane przez nas klawisze, natomiast reaguje jak najbardziej na klikanie myszy. Wygląda to tak, że klikając na odpowiednie znaki w oknie KeyShow, wyświetlają się one w aktywnym oknie (okno KeyShow zawsze jest nieaktywne - jedna z nowych możliwości Intuition) dowolnego programu. Nowe możliwości OS4 w tym zakresie z powodzeniem udało się nam wykorzystać w systemie (okno CLI) jak i na aplikacjach pozasystemowych (CED, AmigaWriter, IBrowse). Zdarzają się jednak programy, które jeszcze niezbyt dobrze współpracują z nowym KeyShow'em, jak choćby AWeb. Podsumowując, nowy KeyShow to świetny pomysł, mimo iż przy jego pomocy nie pisze się zbyt wygodnie, to jednak w sytuacjach kryzysowych, typu awaria klawiatury, narzędzie to na pewno okaże się pomocne.

Amiga i XML

XML jest rozszerzalnym językiem wykorzystującym znaczniki, który został zaprojektowany przez W3C. Zaletą "znakowania" dokumentów tekstowych jest możliwość przetwarzania przez odpowiednie oprogramowanie przy jednoczesnym zachowaniu zalet trzymania danych w zrozumiałych plikach tekstowych.

AmigaOS 4.0 wprowadza własny format magazynowania tworzonej przez użytkownika konfiguracji oprogramowania w oparciu o technologię XML ze wsparciem definicji typu dokumentu w postaci pliku DTD. Od czwartej aktualizacji systemu AmigaOS jego użytkownicy otrzymują narzędzie PrefsObjectsEditor będące połączeniem parsera języka XML z edytorem umożliwiającym wygodną nawigację i edycję plików konfiguracyjnych używanych przez systemowe oprogramowanie, a w przyszłości także przez oprogramowanie niezależnych programistów.

Nowy blanker

Stary blanker z jednym praktycznie nie posiadającym możliwości konfiguracji motywem, który zdążył znudzić się przez te kilkanaście lat chyba każdemu amigowcowi, wreszcie znalazł następcę. W tej chwili dostępnych jest pięć nowych motywów, choć należy się spodziewać, że będzie ich przybywać. Pierwszy z nich to Flower - poruszające się okręgi. Drugi to Forest - tu już nazwa bardziej adekwatna do tego co się dzieje, gdyż na ekranie pojawiają się różnokolorowe drzewa. Dalej mamy Moire, który jest chyba najbardziej podobny do starego motywu znanego wszystkim od lat. Kolejny motyw to Pipe, który kojarzy się z kosmiczną czarną dziurą. Ostatnia propozycja to Spiral i tu również nazwa mówi sama za siebie, gdyż na ekranie obserwujemy kręcącą się spiralę. Każdy z tych modułów, poza Pipe, możemy konfigurować (patrz obrazek) i oglądać na podglądzie, który wyświetla się na bieżąco. Dostępna jest także możliwość testowania na pełnym ekranie, aktywacji i wyłączania modułów.

Kolejne opcje dotyczące ustawień czasowych nie różnią się zbytnio od tych znanych ze starego blankera dla OS4. Tak więc Screen Blanker potrafi podobnie jak jego poprzednik korzystać z dobrodziejstw DPMS i oprócz czasu, po którym ma włączyć się działanie blankera, możemy też ustawić czas przejścia monitora w stan czuwania, uśpienia czy wyłączenia. Dalej możemy ustawić skróty klawiszowe, które odpowiedzialne są za natychmiastowe wyłączenie działającego blankera, wyłączenia monitora lub wyłączenie działania blankera w systemie. Ostatnia zakładka zawiera opcje pozwalające ustalić, czy kolejność włączania poszczególnych motywów ma odbywać się w drodze losowej, czy też w ustalonym porządku. Na koniec dobra wiadomość dla tradycjonalistów, którzy z jakiś względów mimo wszystko będą chcieli nadal używać starego blankera. Nie zniknął on z systemu, co więcej nadal jest rozwijany, o czym świadczy fakt, iż ostatnia jego wersja znajdująca się w czwartym uaktualnieniu datowana jest na 16. października 2005 roku.

Nowe wersje AmiPDF, AmiGS i Ghostscript. Przeglądarka dokumentów AmiPDF jest oparta o najnowszą wersję XPDF - 3.01 i posiada udoskonalony silnik. Działa zdecydowanie szybciej, dodatkowo od teraz możemy zadecydować, czy zależy nam na szybkości, czy też na zużyciu pamięci.

Również przeglądarka AmiGS została ulepszona, korzysta teraz z Ghostscripta 8.15. Przydatną nowością w obu przeglądarkach jest możliwość przestawienia paska z ikonami w pozycję pionową.

MUI

Magic User Interface w wersji 3.9 dla systemu AmigaOS 4 przygotowują Jens Langner i Stefan Burstroem. Wersja z czwartej aktualizacji skompilowana jest najnowszym GCC 4.0.2 i jest to wersja finalna - oznajmił to Jens Langner w pliku "ChangeLog-OS4". Teraz deweloperzy skoncentrowali się na portowaniu MUI 4.

Inne drobne elementy

W katalogu Presets znajdziemy mały dodatek do AmiDocka - zestaw czterech animowanych gifów - piłeczek "boingball".

Do systemu powróciło commodity CrossDos, w nowej, natywnej wersji. Z powodzeniem można go wykorzystać np. do pracy z pendrive'm USB.

Audio

Jednym ze składników czwartego uaktualnienia jest AHI 6.2 - nie różni się ono zasadniczo od poprzednich wersji, niemniej warto odnotować zlikwidowanie błędu związanego z kartą SoundBlaster (podczas odgrywania muzyki przerywany był odczyt danych z płyty CD). Z nowymi sterownikami AHI działa także dbplayer.library, dzięki czemu można pokusić się o odsłuchiwanie modułów, czy też o uruchomienie DigiBostera. Wiele produkcji scenowych, takich jak np. ostatni magazyn Seven Days, nie jest już więc pod nowymi Amigami pozbawionych dźwięku.

W katalogu C pojawił się nowy rozkaz - RoadshowControl pozwalający na ustawienie szczegółowych zmiennych dla systemowego stosu TCP/IP Roadshow, co czasami może pomóc w zwiększeniu sieciowych transferów.

Zmiany przeszedł GrimReaper. Jak widać na obrazku standardowo nie wyświetla się on już z wszystkimi opcjami - w pierwszym oknie pozostawiono jedynie bezpieczne opcje. Również po przejściu do drugiego okna GrimReaper jest bardziej inteligentny - i przy niektórych błędach blokuje przyciski "Kontynuuj" i "Ignoruj". Po wybraniu "Restartuj" możemy zadecydować, czy restartujemy system czy cały komputer.

Podwoiła się ilość dostępnej dokumentacji - katalog Documentation z plikami tekstowymi zajmuje już ok. 1.3 MB (po 3-ciej aktualizacji zajmował ok. 600 kB). W HELP: pojawiła się obszerna dokumentacja Installer.guide, szczegółowo opisująca tworzenie skryptów dla systemowego Installera.

Po starcie komputera bez sekwencji startowej od teraz zostajemy przywitani w taki sposób - obrazek.

Zapewne ciekawi Was jak szybko po tych wszystkich aktualizacjach startuje AmigaOS 4.0. Standardowo zainstalowany system bootuje się po wykonaniu "miękkiego resetu" (Ctrl+LAmiga+RAmiga) około 10s, należy jednak pamiętać, że z czasem, wraz z postępującą rozbudową katalogu WBStartUp, Amidocka, jak również kilku innych elementów, ładowanych na starcie systemu, czas bootowania będzie się wydłużał. Ta sama operacja na micro Amidze One z w pełni skonfigurowanym systemem, z wieloma dodatkami trwa już 15s, a tzw. "zimny" start wygląda następująco: załadowanie UBoota i wczytanie katalogu Kickstart (obecnie ok. 6.6 MB) trwa ok. 15. sekund, następnie po około 10. sekundach pojawia się ekran Workbencha i przez niecałe 5. sekund doczytuje się zawartość katalogu WBStartUp (w tym AmiDock). W sumie więc po około 30. sekundach od załączenia komputer jest gotowy do pracy. Testy zostały przeprowadzone na standardowym systemie plików FFS2.

Poprawki

Czwarta aktualizacja przyniosła poprawki praktycznie wszystkich części systemu. Nowsze są wersje rozkazów w C, bibliotek, datatypów, sterowników sieciowych, sterowników drukarek i klas USB. Nowa jest wersja kernela, dos.library (64-bity, zapisywanie plików większych niż 4 GB) i inicjalizatora slb_v2. Przygotowaliśmy dla Was tabelę obrazującą zmiany i poprawki najważniejszych elementów w kolejnych aktualizacjach systemu Amigi.

Zaktualizowaliśmy dział Kompatybilność - jak napisaliśmy wyżej, po czwartej aktualizacji zaczęła działać gra Exodus, działa LightWave i DigiBoosterPro. Do listy dodaliśmy jeszcze ok. 40-stu przetestowanych już wcześniej pod nową Amigą pozycji (AHIRecord, AmiNetRadio, APC, ArtPRO, Cinema4D, CyberAnim, Cycas, Diavolo Backup, dynAMIte, FileX, FlashPlayer, FreeDB, FryingPan, GoldED, Graphics Publisher, Heretic II, JoinSplitter, JulioSalinas, KDEView, MakeIndex, MultiRen, Next, Ort, PciTool, Photogenics, Play16, ResourcesManager, Samplemanager, SampleZ, SearchGuide, SevenDays, Simon the Sorcerer 2, Timidity, TurboPrint, Wipeout2097, Wordworth, VisualGuide, XPKatana, ZoneXplorer).

Błędy

W czwartej aktualizacji natrafiliśmy na cztery błędy:

1. Zmieniono niechcący linijkę startującą interfejsy sieciowe. Brakowało na początku "run >NIL: addnetinterfaces..." przez co system zatrzymywał się podczas startu na parę sekund, czekając z ładowaniem reszty systemu aż do nawiązania połączenia z siecią.

2. Istnieje błąd w sterowniku AmigaInput, utrudniający inicjalizację i konfigurację w preferencjach urządzeń USB. Można to ominąć poprzez podmianę pliku z zapisaną konfiguracją (szczegóły na forum portalu Amigaworld.net).

3. Nowa, natywna wersja komendy RX nie działa ze wszystkimi skryptami ARexx'a. W razie problemów należy więc powrócić do starej wersji.

4. ScreenBlankerEngine blokuje ekran Workbencha podczas jego przeładowania. Pracuje on jednak jako commodity, można go więc w każdej chwili wyłączyć.

Wszystkie wymienione błędy zostały już poprawione w betatesterskiej wersji systemu.

Czego jeszcze w systemie brakuje?

Aby spełnić wszystkie zapowiedzi z oficjalnej OS4 features list, Hyperion musi jeszcze przygotować:

  • port Mesa - OpenGL (prace trwają)
  • sterowniki SCSI (aktualnie w betatestach)
  • nowy system pamięci (aktualnie w betatestach)

Do rozwiązania pozostaje kilka problemów:

  • tryb overlay dla kart Radeon
  • sterowniki 3D dla Radeona 8500 i 9100
  • konfiguracja niestandardowych trybów wyświetlania (ostateczne zrezygnowanie z topornego Picasso96Mode)
  • dokończenie polskiej lokalizacji

Miłym zaskoczeniem będzie pojawienie się:

  • obsługi wyjścia TV i DVI
  • SNAP
  • nowego systemu plików (prace i testy trwają)
  • większej ilości sterowników dla drukarek
Szymon Tomzik, Rafał Chyła, Konrad Bielski
zobacz inne nasze artykuły » komentarzy: 22
Menu
Baza wiedzy
AmigaOS.pl
Naczelny poleca
Najpopularniejsze
eXec blog

Świat poza Amigą: